Een moeder eend met 7 mini eendjes…
Al snel verdwenen er eendjes in het niets. Waar zijn de eendjes gebleven vroeg het bezorgde meisje? Uhm….. peinsde haar moeder…. (eerlijk zijn?!) die zijn opgegeten. Ooooh, door wie dan?
Dat wist de moeder ook niet precies. Ze besprak haar vermoedens met het bezorgde meisje. De bezorgdheid ging over in nieuwsgierigheid. Het zou een reiger, een meeuw, een grote vogel kunnen zijn die ze zo uit het water pakken. Maar ook een rat of een snoek, die trekken ze dan gewoon onder water. Deze dieren moeten ook eten. Het is wel zielig voor de eendjes, maar als alle eendjes blijven leven is de vijver straks vol.
En zo begreep het meisje dat het wel zielig is voor de eendjes en hun moeder, maar dat het bij de natuur hoort. Een wijze les voor een klein wijs meisje…
En dan gaan we over tot waarvoor we echt gekomen zijn. De eendjes voeren… de drie mini eendjes eten gretig in het brood dat wij ze toe gooien, maar blijven op veilige afstand. Over een tijdje zijn ze niet meer zo schattig als nu en horen ze gewoon bij alle andere brutale eenden. En dan moet deze moeder haar dochter beschermen tegen het pikken van de ooit zo schattige mini eendjes…
Maandagavond 11 april rond een 18.30uur…
Zondagochtend 17 april rond 11.30uur…