Het dipje!
Het gaat zo goed schreef ik vorige week nog. En sommige dingen moet je nou eenmaal niet hardop uitspreken….
Het lijkt wel of de weegschaal het gehoord heeft en me even flink wil laten schrikken. En schrikken deed ik, al kan ik het beter balen noemen.
Natuurlijk wist ik ook wel dat er een week zou komen dat ik niet of nauwelijks afgevallen zou zijn. Maar door de successen van de weken ervoor werd ik behoorlijk overmoedig en dacht zelfs al aan totalen van 12 kilo. Deze week bleek maar weer dat in het verleden behaalde resultaten geen garantie voor de toekomst zijn.
De weegschaal gaf maar 300 gram minder aan dan de week ervoor. Ik voelde de teleurstelling door heel mijn lijf. Ik heb niets anders gedaan dan de weken ervoor en toch was de winst nauwelijks. Het vertrouwen in het systeem is dan in 1 klap weg en dat zorgt voor onzekerheid.
En toch wil ik vertrouwen houden in deze manier van leven, goed eten en lekker sporten! Ik voel me lichamelijk super hierdoor en wil me graag zo blijven voelen. Dat ik nu mentaal even een tikje krijg is misschien wel om me bij de les te houden. Kom op Nico, je bent er nog niet! Niet juichen voor de finish gehaald is. En dus moet ik me blijven inzetten, vertrouwen hebben in de uitslag en door rennen tot de eindstreep!
Op naar de komende week.
