Nog geen jaar geleden beklommen de mannen van het SMT (Sunday Morning Team) nog de Mount Ventoux, nu is de Alpe D'huez aan de beurt.
Iets minder goed getraind gingen ze een paar uurtjes geleden met 2 campers weg. Nou ja twee campers, een joekel van een camper en de omgebouwde bus van Tim zijn ouders.
Onderschatten ze de berg of is hij inderdaad makkelijker dan hun vorige beproeving?
De randvoorwaarden zijn deze keer in ieder geval beter. Ze slapen dit keer in de "campers", kunnen zelf hun planning maken en hebben een heuze sportmasseur bij zich. Tim zijn broetje, door Liv ome Loco genoemd, wij noemen hem gewoon Gijs, heeft namelijk zijn diploma daarvoor binnen en is samen met een massagetafel en massageolie mee aan boord gegaan.
Wij moeten het dus een paar dagen zonder Tim zien te redden. En dat kunnen wij best hoor. Wat het allemaal toch nog zo emotioneel maakt, is het feit dat mijn vader niet mee gaat. Hij was/is ook één van de mannen van het SMT. En al deze mannen bij elkaar te zien lol maken zonder papa maakt mij echt enorm verdrietig. Ik weet dat papa de komende dagen bij veel van hun op de fiets zit, maar hij had er gewoon echt bij moeten zijn.
Dat ik een half uur geleden ook nog telefoon kreeg van de Voetbal International met de vraag of de heer RJ Slot ook thuis is, maakt het er ook al niet beter op. Ik heb de jongen een flinke uitbrander gegeven, het is verdomme al de tweede keer dat ze bellen. Zo kon ik mij tenminste nog op iemand afreageren.
En dat lucht op! Waardoor ik nu weer kan denken:
ZET HEM OP MANNEN!!!! Jullie kunnen het!