Het is alweer de achtiende van de maand…
We zijn alweer twee maanden verder!!
Na twee maanden wordt alles minder. De belangstelling, vragen, kaartjes en het aantal bezoekers op deze web-log.
Eén ding wordt alleen niet minder…
het gemis en verdriet!
Ik mis je…
Ik herstel… we zijn nog maar twee maanden verder!
En… het wordt minder, maar sommige mensen blijven er voor ons zijn en dat voelt ontzettend fijn!
(oja… wil je graag mijn huis schoon bewonderen voortaan… kom dan na de 18e… dan is de grote schoonmaak weer gedaan!)
Hai,
Jaa raar he dat het al weer/nog maar 2 maanden geleden is!
En ik las ook dat 2 juni nu echt de datum is wanneer hij waarschijnlijk komt! Nog maar paar weekjes werken, en dan kan ik lekker een keer weer op de thee komen als je met zwangerschapsverlof bent! 🙂
Vanavond lekker bij ons eten, ik zal mama zo wel even helpen met koken. Want jaa we hebben natuurlijk weer veel te veel eten, je kent mijn moeder!
Tot vanavond!
Dikke kus
lieverds…
tja…2 maanden nog maar ……zo kort gelee eigenlijk nog!!!!
en als ik de fotos zie samen met liv….is het nog heel onvoorstelbaar hoor!!!!!
weet dat we aan jullie denken!!!!
dikke kus en knuffel van dennis, miranda, lynn en dani
Die foto vol liefde!
Ja alweer 2 maanden nog maar 2 maanden pff, de tijd tikt wel verder maar eigenlijk ook weer niet.
Dikke kus voor jullie allemaal
Hallo lieverds
Wat nog maar of alweer twee maanden geleden zolang we leven zal het verdriet en gemis er zijn met alle nieuwe dingen die er staan te gebeuren in jullie en ons leven gaan de gedachten weer naar je pappa en mijn broer
ik denk dat we het allemaal nog een plekje moeten gaan geven ikweet ook dat jullie en wij dat moeten leren en dat het niet makkelijk zal gaan
maar nicolle voor ons schijnt ook de zon weer op een dag houd moet en wees sterk want we hebben nog een lange weg te gaan
en wat betreft je vaste schoonmaak dag kom ik ook bij je op de thee na de 18de
liefs en dikke zoen voor jullie allemaal
Hoooooooi!
Iedere dag, als ik even de tijd heb, struin ik even op je web-log.
Vind het echt heel fijn, om datgene wat je bezig houdt, te lezen…
En ik blijf in m'n gedachten echt wel bij jullie verdriet…
Iedere keer als ik weer iets lees..denk ik, wat positief sta jij/jullie in het leven..
Kweet dat jullie ook door moeten gaan, maar daar zou je ook de kracht voor moeten hebben!
Die jullie vast en zeker krijgen van alle lieve mensen om jullie heen…
en ik hoop dat ik dmv dit berichtje jullie ook weer een beetje extra moed geef!!
Zet 'm op!!!
En blijf schrijven Nicolle,
want ik vind het heerlijk om met m'n kopje thee jouw 'dagboek' te lezen!!
Liefs Madelon
Hoi Nicolle.Ja wij zijn nu 2 maand verder,2 maand van vaak nog verdriet maar af en toe ook een lach.En 18 zal ons altijd aan rijk herinneren. Ja missen doen wij hem ook en dat zal altijd wel zo blijven.Maar ik kijk elke morgen naar zijn foto en steek een kaarsje voor hem aan.Dikke kus en knuffel van ons hans evalien ellen freddy sandra en claudia.
Hey lieverds,
Het is weer een 18e van de maand…het leven gaat verder maar in gedachten is het toch anders,nog steeds onwerkelijk als de gedachten naar ome Rijk afdwalen. Mien gekke vrolijke oom, voor mijn gevoel is ie er toch…net zo gek en vrolijk als ik hem herinner kijkt hij met ons mee,als ik aan hem denk is er een moment van stilte en bezinning maar ook een heel warm gevoel een blij gevoel.Dat blijde gevoel hou ik dan maar vast….
Over de datum van jullie zoon…als hij op 2 juni geboren word dan kom ik persoonlijk een taart brengen, want ik ben dan jarig en dan gaan we dat even samen vieren!! Dikke kus van uit Amsterdam
Weet niet echt iets te schrijven, maar wilde gewoon ff laten weten dat we aan jullie denken…
XX
He Nicolle..! Ook al ken ik je via mijn grote broer en heb ik je vader helemaal niet gekent. Toch kijk ik elke dag even op je web-log. Vind het heel moedig van je dat je alles zo op schrijft, dat is wat jij bent, spontaan en vol leven. Het is niet voor te stellen wat jij/jullie hebben doorgemaakt en nog gaan doormaken.. Maar je staat zo positief in het leven! Dan kun je wel lezen in je blogs.
groetjes Anita Muis
Lieve Nicolle,
Wat blijft het fijn om af en toe je verhaaltjes te lezen. Het gevoel om dan weer even bij Rijk te zijn. Proberen te begrijpen wat het allemaal betekent. Het gemis van die fantastische kerel is dan wel heftiger. Cruijff zou zeggen Da's logisch. En dat is het ook.Genieten is het ook om te lezen hoe je er mee om kan gaan. Sterk!Ook vorige week zondag. Een mooie ochtend gehad bij jullie thuis waarbij er best moeilijke momenten zaten, maar zo waardevol. Jullie (schoon)vader/man/opa zal geweldig trots op jullie zijn. Dat weet ik 100% zeker. Wij zijn dat ook op onze manier. We zullen er veel aan doen om een steentje bij te dragen aan jullie geluk. Jullie zitten diep in ons hart!
Hallo Nicolle. We waren inderdaad allemaal gelukkig,en wij zeiden ook vaak tegen elkaar dat iedereen van ons gezond is en een goeie baan heeft en dat onze ouders er nog zijn. Maar dat is nu wel anders ja,nu rijk er niet meer is.Ik ben wel blij dat we elkaar nog hebben,maar verdrietig dat rijk niet meer bij ons is.We missen hen.Maar dat zal altijd wel zo blijven. Kus hans evalien en de kids
Lieve Nicolle. Ik kijk ook nog elke dag naar de foto van rijk,en denk dan ook vaak aan de mooie momenten die we met hem beleefd hebben.Maar ook vaak krijg ik dan het akelijke gevoel dat wij onze broer nooit meer kunnen zien of gewoon nog wat met hem te praten. Maar ik zeg dan ook vaak een paar keer per dag Rijk ik hou van jou,en ik weet zeker dat hij het hoort. Ik hou ook van jullie, kus evalien.