Vanmorgen deed ik al voordat het buiten licht was de gordijnen open. En wat denk je… Het had weer gesneeuwd. Ons mooi geveegde paadje van de vorige dag was weer wit en ook mijn fiets, die ik met opzet buiten had laten staan, zat bedekt onder de sneeuw.
Nu is de sneeuw eigenlijk het grootste probleem niet. Maar dat gegooi ermee… Het was een pittig ochtendje werken vanmorgen. En als er in een lokaal met 21 kinderen hard gewerkt wordt zet je graag op 12 uur even je raam open. Toen ik terug kwam zag ik dat ik dat beter niet had kunnen doen… De kinderen van de school die grenst aan die van ons (zal geen namen noemen) hadden er (heel grappig) sneeuwballen door naar binnen gegooid. Mijn toetsenbord dreef nog net niet weg…
Mijn collega was het zat, het was het zoveelste gevalletje, en is maar eens op de leerkrachten van onze buurschool afgestapt. En wat denk je dat onze beroepsgenoot zei: "Ach ja… dat vinden ze leuk hè"!
Wij niet!!!
Na een aantal weken te hebben gewerkt over het onderstaande thema overweeg ik serieus om te verhuizen. Er zijn inmiddels weinig verschillen meer….
ijs – sneeuw – altijd koud, het wendt al een beetje! En een keer wat andere dieren en geen mensen om mij heen wendt misschien ook wel…
