En dan is het einde van de dag weer inzicht
en is de tv het enigstse waarop ik mij nog richt
stiekem kijk ik ook steeds even naar jou
en fluister ik zachtjes dat ik van je houd
ik zeg tegen iedereen dat ik je niets meer hoefde te zeggen
en toch wil ik je nog zoveel dingen uitleggen
vertellen waarom ik je zo ontzettend waardeer
dat dat niet meer kan doet zo ongelofelijk zeer
ik wil je graag zeggen dat je het zo goed hebt gedaan
dat ik daardoor zo sterk in het leven kan staan
dat ik terug kijk op geweldige kinderjaren
samen, vissen, fietsen, vechten en samen varen
Pap kan ik je ooit nog bedanken voor dit allemaal?
en denk je dat ik ooit iets minder van het leven baal?
Ik beloof, ik ga mij door dit leven heen buffelen
Zodat ik je ooit in de hemel weer lekker kan knuffelen!
Papa, IK MIS JE ZO!!!
