Soms ligt er zomaar een lief cadeautje voor je klaar…. En cadeautje dat je ontroert omdat je het lief vindt dat er aan je gedacht wordt, maar ook omdat de inhoud je ontroert.
Zo lag er net voor mama een pakje in de brievenbus. Het zat een lief kaartje op met de tekst…
Ook door kleine raampjes schijnt de zon! Dat ontroert…
De inhoud van het pakje ontroerde ook. Het was de ceedee van Daniel Lohues, Allenig drie. Met natuurlijk het liedje waar ik laatst over schreef…
Blief wat an ’t zuuken zunder joe
’s morgens direkt al mis
missen maakt was lös
Daor he’j de hiele dag genog an om te kloeven
je weten wat het is
Sneij omdat het vrös
Mar gien gerij um ’t paddie schoon te schoeven
Kom de dagen deur
Mar moe’j nie kieken hoe
Ik blief wat/mar an ’t zuuken zönder joe
Nu kan ik de hele tekst plaatsen, maar dit stukje spreekt al genoeg…
We komen de dagen door, je moet alleen niet kijken hoe… We blijven maar wat aan het zoeken zonder jou…
Sneeuw omdat het vriest (verdriet om het gemis) Mar gien gerij um ’t paddie schoon te schoeven (maar niks om het verdriet mee te troosten)!
Maar we komen de dagen door!
Lieve Albert, Jikke, Jari, Fons en Abe… dankjewel!
