Een sprookje over een meisje dat door haar stiefmoeder en stiefzussen gedwongen werd alle nare klusjes op te knappen. Nare klusjes waren vooral huishoudelijke taken.
Deze taken vallen bij mij ook onder de noemer, nare klusjes. Ik houd van een net, opgeruimd en schoon huis. Ik houd alleen niet van de activiteiten die daarbij horen. Afstoffen, stofzuigen, dweilen, de badkamer poetsen, ramen lappen, wassen en strijken. Ik kan er weinig voldoening uit halen. En toch doe ik het met grote regelmaat, omdat een opgeruimd huis ook een opgeruimd hoofd betekent voor mij.
Dat dit ook op de camping het geval was viel mij eigenlijk in eerste instantie niet op. Totdat de buren mij daar Assepoester gingen noemen. Jarenlang hadden we een seizoenplaats op het Ermerstrand. Ik kon daar echt tot rust komen. De boel de boel laten en de tijd nemen voor een tijdschrift of boek en genieten van ons tweede huis(je). De buren dachten hier anders over. Die vonden dat ik nog steeds teveel tijd besteedde aan “huishoudelijk” taken. Ik stofzuigde de voortent en caravan inderdaad bijna dagelijks, ik haalde geregeld een doekje over de plankjes en we hielden de afwas bij. Het was er over het algemeen inderdaad netjes, maar met zo’n kleine oppervlakte was het ook zo klaar.
Gelukkig wonen we ook niet groot. En daar moet ik eerlijk gezegd ook niet aan denken. Als ik een groot huis zie is mijn eerste gedachte, dat moet je ook allemaal schoon houden hè. Blijkbaar houd ik van overzichtelijk. En ons huis is heerlijk overzichtelijk en prima opgeruimd en schoon te houden.
Er is alleen één ding dat ik echt altijd veel te lang uitstel, ramen wassen. Dan kan je denken, dan laat je dat toch doen! Precies, dat dacht ik ook. We hebben echter een huis die bij glazenwassers niet heel geliefd is. De eerste begon eraan en deed zijn prijs na iedere wasbeurt omhoog. De tweede begon eraan, maar liet met een briefje in de brievenbus weten dat hij het bij een glad of nat dak te gevaarlijk vond en dus niet meer zou komen en de derde besloot er niet eens aan te beginnen. En dus is het een klusje voor onszelf. Een klusje dat we uitstellen.
Afgelopen vrijdag hadden we het er tijdens de lunch over en besloot ik dat dit het moment was. En dus kochten we eerst een telescopische steel, zodat we zonder gevaar konden beginnen. Het werd een gezellige klus. Drie vrouwen (mijn moeder, zus en ik) aan het ramen wassen blijkt te zorgen voor publiek. De buurvrouw kwam er even bij staan, de overbuurman nam glimlachend plaats voor het raam en vanaf het dak maakte ik een praatje met de andere buren.
En als “Assepoester” dan eenmaal begonnen is pakt ze ook maar meteen door. En dus werden de ramen voor en achter van binnen en buiten gewassen. Pakte ik nog even de zijramen mee en klom ook nog op het dak om de lichtstraat te wassen.
Wij gaan dus lekker fris de Paasdagen in. Ik wens jullie vooral hele warme dagen toe, geniet van elkaar!
