Alweer een dag voorbij zonder papa….
Vreemd, gek, raar, onvoorstelbaar, onwerkelijk, niet te geloven, vermoeiend en nog zoveel meer gevoelens. Maar geen donker gat, nog niet waarschijnlijk. De dokter zegt dat het hoe dan ook gaat komen. Ik ben bang voor de komende dagen omdat het daarna "klaar" is en het gemis pas echt komt.
Zou het ooit goed komen?