Okay!
De beneden verdieping en de badkamer heeft mijn tante dinsdag aangepakt dus is schoon. Ik heb gisteren zelf de bovenverdieping wat een stof en zand gesopt. Ook heb ik gisteren flink gewassen en gestreken dus dat is ook op orde. Net even de stofzuiger door het hele huis gehaald. En nu? Nu ben ik klaar voor vandaag!
Dus stap ik heerlijk onder de douche terwijl de kinderen op ons bed Diego liggen te kijken. Een filmpje waarbij je erg actief mee moet doen. Ik hoor ze dan ook van alles roepen, maar nog steeds geen mama…
Ik heb vorige week al gewenst dat ze voor altijd zo zouden blijven. Want wat zijn het toch heerlijke kinderen. Tuurlijk piept Liv zoals een echt meisje hoort te doen en is Rev zo ondeugend als een echt jongentje hoort te zijn. Maar het zijn enkel kleine dingetjes waar ik als echte "vrouw" over piep.
En nadat ik dat gezegd had besloop ons heel langzaam, alsof het een roofdier is die zijn prooi probeert te vangen het nare begrip "slaapprobleem". Ik denk zo langzamerhand dat het "gwoon" bij ons blijft horen. Zo eens in de zoveel tijd doen we weer een flinke stap terug.
Eigenlijk weet ik zelfs wel wanneer het zich weer zal aandienen. Rev heeft zijn drukke tweede verjaardag achter de rug. Hij vierde het op woensdag op de Speeldoos, op donderdag met het eten voor onze buren en op vrijdag was het groot feest voor de rest! Toen hebben we maar een paar dagen rustig aan gedaan, maar ik voelde al aan het inslaap komen dat het flinke indruk had gemaakt.
Na een paar daagjes rustig aan moet er toch echt ook weer gewerkt worden en dus moesten Liv en Rev weer naar de Speeldoos. Voor Rev deze week een bijzondere week want hij zou gaan wennen in de peutergroep en afscheid nemen van de babygroep. Hij ging van de bovenverdieping naar beneden, het zijn een stuk of 20 treden denk ik, maar voor Rev een enorme stap. Spelen, eten en slapen met nieuwe kinderen en nieuwe leidsters.
En dat is vast de reden dat hij moeilijk in slaap komt, na een uur/anderhalf uur weer huilend wakker wordt en ook rond de klok van 4 xe1 5 uur graag zijn vader of moeder bij zich heeft. Ik/wij geven hem maar even weer de veiligheid van ons, maar niet te veel want ik wil niet weer helemaal terug naar af!
En dan wordt er nu eindelijk om mama groepen…
Liv: Mama! Rev heeft aan mijn haren getrokken en nu heel veel haren aan zijn handen. Dat vindt hij niet leuk.
(Ik hoor Rev op de achtergrond overdreven jammeren)
Ik: En nu?
Liv: Moeten de haren eraf.
Ik: Doe dat maar dan.
Liv: Rev kom maar met mij mee naar de badkamer dan gooien we de haren gewoon even weg.
Begrijp je wat ik bedoel… Niks geen drama omdat de ene de haren van de ander uit zijn hoofd trekt. Nee, gewoon elkaar helpen omdat haren aan je handen helemaal niet lekker voelen!
En dan sluit ik ook maar weer af met OKAY… wat zullen we vandaag eens even allemaal gezellig samen gaan doen? Even naar oude opa Slot, fruit halen op de markt, langs de diertjes fietsen, eten voor vanavond regelen en misschien een afspraak bij de kapper… Want ik houd nou eenmaal niet zo van stil zitten!
En natuurlijk genieten van de dag, want je weet maar nooit wat de dag van morgen ons brengt…(eigenlijk wel hoor, mijn moeder, Liv, Rev en ik gaan met de trein naar Emmen om te winkelen…)
