Instagram, facebook, televisie… overal worden we geconfronteerd met corona. Of je het nou wilt horen of niet, je kan er niet omheen. Er dreigt gevaar. Voor de één al dichtbij, voor een ander nog erg ver weg.
Wanneer er gevaar dreigt zijn er 3 reacties die ons verdedigingsmechanisme automatisch aanzet. Vluchten, vechten of bevriezen. En zo zette ik vorige week zondag de vechtstand aan.
Wat kan ik doen om hier het beste van te maken. Ik dacht aan school, sociale contacten, hulp aan derden en natuurlijk aan thuis.
Ik was en ben niet bang dat we elkaar thuis in de haren gaan vliegen. Ik denk alleen wel dat we het samen moeten doen. Als we allemaal ons steentje bijdragen kunnen we elkaar waarschijnlijk ook beter verdragen. Dus we zijn samen verantwoordelijk voor de taken in huis, maar ook samen verantwoordelijk voor de sfeer in huis.
Als we samen “vechten” zijn we sterker!
Samen betekent niet alleen de dingen die “moeten” samen doen. We laten ook samen de hond uit, springen samen op de trampoline, spelen samen spelletjes, bakken samen een taart/cake/koekjes, kijken samen tv.
En ik dacht dat we ook samen zouden puzzelen.
Dus maakte ik meteen de eerste dag een puzzelhoekje klaar waar een puzzel van 1000 stukjes op een goede samenwerking stond te wachten. Dat samen had ik even verkeerd ingeschat. De eerste 500 stukjes puzzelde ik heel wat momentjes in mijn eentje. En waar het mijn bedoeling was om het samen te doen was dit precies wat ik op dat moment nodig had. Wanneer iedereen in bed lag zat ik even in alle stilte in mijn eentje zonder coronanieuws de dag puzzelend af te sluiten.
De volgende ochtend volgden er complimentjes over hoe ver ik de avond ervoor was gekomen. En na een paar avonden begon het ergens op te lijken. Vanaf toen legde Liv soms een puzzelstukje aan, Rev keek af en toe even mee en ook Tim kon soms even niet bij de puzzel weg komen. En zo ging het steeds sneller en stonden we er soms toch nog met z’n 4tjes samen omheen. Vanmorgen werd het laatste stukje gelegd. En je raadt het al…. niet door mijzelf.
Ik heb inmiddels een nieuwe puzzel besteld. Het eerste stuk mag ik vast en zeker weer alleen doen en dat is prima. Puzzel ik gewoon weer de zorgen uit mijn hoofd in deze tijd vol zorgen. En dan hoop ik dat we hem ook dan weer samen afmaken!
