Gisterenavond speelde de selectie van Juventa, waaronder Tim, een oefenwedstrijd in de sporthal de Beek. Het was de eerste wedstrijd sinds papa’s afscheidsdienst daar. Om papa nog 1 keer te herdenken zou er een minuut stilte gehouden worden.
Een pijnlijk moment, maar ook een mooi moment. Er waren veel lieve mensen die dit moment met ons wilden delen. De mensen die op de korfbal het dichts om ons heen stonden zaten nu ook lekker bij ons. Op het plekje waar papa ook altijd zat!
Papa en Rudy hadden nog niet zolang geleden samen in een grappige (volgens mij dronken) bui een sponsorbord gekocht. Ze hebben samen hun best gedaan om er een mooi, geheimzinnig bord van te maken. "Tegen niemand vertellen dat het van ons is" drukte papa mij op het hart. De laatste thuiswedstrijden werd het bord door een ander langs het veld gezet, Rudy en papa hadden er veel plezier om. Tijdens de afscheidsdienst hing het bord in het hoekje (gebouwd door Sebastiaan en Joost) waar de kist stond.
Gelukkig kwam Rudy gisterenavond zelf met het bord aanlopen. En zette hem keurig netjes op het zelfde plekje.
Het was een indrukwekkende gebeurtenis, die we bij kunnen schrijven aan alle andere bijzondere momenten rond papa zijn overlijden. Want wat dacht je van…
- De N34 een middag afgesloten?
- Het SBS6 nieuws gehaald?
- De politie onder de indruk?
- De burgemeester die aan de deur komt?
- Bijna 1000 man op je afscheidsdienst?
- Verkeersregelaars in touw om het verkeer rond de Beek in de hand te houden?
- De brandweer gebeld voor de veiligheid?
- De vlaggen in de straat halfstok?
- 1minuut stilte voor de wedstrijd…
Dat heeft hij nog maar mooi even bereikt!
Ik ben trots op je pap!
