0900-3336333! Ik ken het nummer al uit mijn hoofd. Het is het nummer van de huisartsenpost. Bijna maandelijks neem ik contact met hun op. De oren van Rev zijn de meest voorkomende oorzaak van het bellen. Maar ook hoge koorts en keelonsteking heeft mij laten bellen met de assistentes. De assistente controleert eerst altijd of alle gegevens juist zijn. Bij ons is dit altijd het geval, zoveel verandert er niet in een paar weken.
We gingen al op vakantie met een kuurtje voor Rev achter de hand. Gelukkig is hij onaangebroken mee terug naar huis gegaan. Liv had het de heenreis te pakken en heeft er heel wat afgespuugd, mijn conclusie was "spanning". Ze bleef echter de hele week heel erg slecht eten, mijn conclusie was "ze heeft vast een beetje heimwee". Ook had ze last van haar nek, mijn conclusie was "je hebt hier ook een veel harder bed dan thuis".
Toen we zaterdagochtend rond 7uur eindelijk thuis waren na een reis van 17 1/2 uur at Liv meteen een heel krentenslofje op. Zie je wel Home Sweet Home. Toen mijn moeder en Aïsha weggingen en haar bij haar koppie pakten om een kus te geven moest ze huilen, want dat deed pijn… Vreemd. Eerst maar naar bed, even goed uitrusten. Toen Liv uit bed kwam ondekte ik een dikke bult in haar hals.
Later bij mijn moeder thuis heeft iedereen die er was er eens even naar gekeken. Opgezette lymfeklieren leken het te zijn. Even googlen… Kan komen door een ontsteking in het lichaam, opgezette lymfeklieren in de hald duiden meestal op keelontsteking. Dat zou een hoop verklaren. Sjaal om en Liv haar piepstemmetje maar even accepteren. We kijken het eerst nog maar even aan.
Zondagochtend, tweede kerstdag leek het alleen maar erger te worden. Er werd er ook bij de schoonfamilie flink gespeculeerd. 's Middags kreeg Liv er ook nog eens koorts bij. En wat doe je dan? Inderdaad! Dan bel je nog maar weer eens de huisartstenpost.
En zo stonden wij op tweede kerstdag rond 4uur weer buiten het ziekenhuis. Conclusie 1 enorm ontstoken lymfeklier. Een bacterie was de oorzaak een kuurtje moet het gaan verhelpen. Is het dinsdag, vandaag, niet minder dan moeten we weer komen.
Gelukkig is het al iets minder dik en komt het vrolijk spelende meisje weer om de hoek kijken. Het lijkt dus weer langzaam op te knappen. Ik houd mijn hart vast voor de komende maand. Wie zal er nu weer door wat gevloerd worden?
Mijn medemens zal haast gaan denken dat ik aan Münchhausen bij proxy lijd….
